Kolizje

[English below] I Ty jesteś ekosystemem. 17 września ubiegłego roku napisałam o zgubionej ręce. Utratę kończyny wyobrażałam sobie w bardzo uproszczony sposób - zupełnie, jakbym wyjęła podejrzane ramię z rękawa i ukryła je głęboko pod fałdami najgrubszego swetra. Być może już wtedy zabrakło mi dramatyzmu, choć nie sądzę, że sikająca na wszystkie strony krew z oderwanej kończyny mogłaby zmienić bieg późniejszych wydarzeń. Poza tym, jestem pewna, że każdemu przydarzają się znacznie dziwniejsze historie. We wrześniowym skrawku napisałam też, że krótko po utraconej ręce trudno rozpoznać własne odbicie. Myśl ta powracała do mnie za każdym razem, kiedy spoglądałam w lustro i nie byłam pewna, kim dla siebie jestem. Myśl ta obijała się o wszystkie sklepowe witryny i okna. Myśl ta kołowała nad moją głową w ciągu dnia i w ciągu nocy, skrzecząc, dziobiąc, srając mi na głowę.  Mogę szczęśliwie powiedzieć, że wciąż mam przy sobie dwie ręce. Gorzej jest stracić to, czego nie widać, a bez