Kolizje

Co we mnie widzisz, kiedy mnie widzisz? Høje Taastrup 09:21 Wsiada na stacji zaraz po mojej. Ostatnio powiedziała mi, że najbardziej lubi pojedyncze siedzenia na pierwszym piętrze pociągu - dzisiaj siada z tej strony, z której świeci słońce. I pospiesznie mruga oczami, tymi, co są czasem zielone, a czasem brązowe. Nie widzę, jakiego koloru są dziś, to przez okulary przeciwsłoneczne zasłaniające jej pół twarzy. W drodze na stację powietrze pachniało jak gęste wodorosty, ale może to przez mewy, które obudziły ją nad ranem. O tym też mówiła często. Jej lewa łydka upstrzona jest płytkimi zadrapaniami, bo często się drapie, kiedy się martwi. Na przedramionach zauważam kwitnące czerwone plamy od słońca - nie lubi używać kremu z filtrem. W okolicach łokci wyskakują jej piegi. Wolałaby na twarzy, wolałaby inaczej. Często powtarza, że chciałaby mieć piegowatą twarz. Zabolą ją opalone dłonie, kiedy wieczorem wsadzi je pod gorącą wodę. Kremem z filtrem posmarowała tylko nos, z któreg